منطقه حفاظت شده گنو
کوه گنو کوه گنو با 2347 متر ارتفاع در 29کیلومتری شمال غربی بندرعباس غربی بین دهستانهای فین ، سیاهو و ایسین واقع شده‌است .
عکس های بیشتر
منطقه حفاظت شده گنو، یکی از مهم‌ترین مناطق حفاظت شده ایران است که در استان هرمزگان واقع شده است. این منطقه، با مساحت حدود ۴۲ هزار هکتار، یکی از غنی‌ترین مناطق طبیعی ایران از نظر تنوع زیستی است.
موقعیت جغرافیایی
منطقه حفاظت شده گنو، در شمال غربی استان هرمزگان و در فاصله حدود ۳۰ کیلومتری شمال بندرعباس واقع شده است. این منطقه، از سمت شمال و شمال شرقی با کوههای گنو احاطه شده است.
اقلیم
منطقه حفاظت شده گنو، دارای آب و هوای گرم و خشک است. تابستان‌های این منطقه، بسیار گرم و خشک است و زمستان‌های آن، نسبتاً معتدل است.
پوشش گیاهی
منطقه حفاظت شده گنو، دارای پوشش گیاهی متنوعی است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- درختچه‌های گز: درختچه‌های گز، از گونه‌های غالب پوشش گیاهی منطقه گنو هستند.
- درختچه‌های کنار: درختچه‌های کنار، از دیگر گونه‌های مهم پوشش گیاهی منطقه گنو هستند.
- درختان کنار: درختان کنار، در مناطقی که آب و هوای مرطوب‌تری دارند، رشد می‌کنند.
- درختان بلوط: درختان بلوط، در ارتفاعات بالاتر منطقه گنو، رشد می‌کنند.
حیات وحش
منطقه حفاظت شده گنو، زیستگاه انواع مختلف جانوران است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پستانداران: پستانداران منطقه گنو، شامل گونه‌های مختلفی از گربه‌سانان، گوشتخواران، پستانداران جونده، پستانداران سم‌دار و پستانداران کیسه‌دار است. از جمله پستانداران مهم این منطقه می‌توان به پلنگ ایرانی، یوزپلنگ ایرانی، جبیر، قوچ و میش، گراز، کفتار، روباه، شغال، خرگوش، جوجه‌تیغی، خفاش و موش اشاره کرد.
- پرندگان: پرندگان منطقه گنو، شامل گونه‌های مختلفی از پرندگان شکاری، پرندگان آبزی، پرندگان کنارآبزی، پرندگان مهاجر و پرندگان بومی است. از جمله پرندگان مهم این منطقه می‌توان به عقاب طلایی، شاهین، بحری، فلامینگو، مرغابی، اردک، حواصیل، لک‌لک، طاووس، تیهو، بلدرچین و کبک اشاره کرد.
- خزندگان: خزندگان منطقه گنو، شامل گونه‌های مختلفی از مار، لاک‌پشت، مارمولک و دوزیستان است. از جمله خزندگان مهم این منطقه می‌توان به مار کبری، مار زنگی، مار سیاه، مار آبی، لاک‌پشت زمینی، لاک‌پشت دریایی، مارمولک شاخدار، مارمولک دم‌قیفی و قورباغه اشاره کرد.
جاذبه‌های گردشگری
منطقه حفاظت شده گنو، دارای جاذبه‌های گردشگری متعددی است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- چشمه گنو: چشمه گنو، یکی از مهم‌ترین چشمه‌های استان هرمزگان است. این چشمه، در دامنه کوه گنو واقع شده است و آب آن، بسیار گوارا و شیرین است.
- غار گنو: غار گنو، یکی از بزرگترین غارهای استان هرمزگان است. این غار، در دامنه کوه گنو واقع شده است و دارای قدمتی میلیون‌ساله است.
- آبشار گنو: آبشار گنو، یکی از زیباترین آبشارهای استان هرمزگان است. این آبشار، در دامنه کوه گنو واقع شده است و ارتفاع آن، حدود ۱۵ متر است.
- طبیعت بکر و زیبا: منطقه حفاظت شده گنو، دارای طبیعتی بکر و زیبا است که از جمله آنها می‌توان به کوههای گنو، جنگل‌های حرا، سواحل خلیج فارس و آب‌های زلال این منطقه اشاره کرد.
موارد مهم در منطقه حفاظت شده گنو
- منطقه حفاظت شده گنو، یکی از مهم‌ترین مناطق حفاظت شده ایران است.
- منطقه گنو، دارای پوشش گیاهی و جانوری متنوعی است.
- **منطقه گنو، دارای جاذبه‌های گردشگری متعدد
کوه گنو کوه گنو با 2347 متر ارتفاع در 29کیلومتری شمال غربی بندرعباس غربی بین دهستانهای فین ، سیاهو و ایسین واقع شده‌است . این کوه در مقایسه با آب و هوای گرم بندرعباس ، آب و هوایی نسبتاً معتدل دارد و به همین مناسبت نیز از اهمیت زیست محیطی و تفریحگاهی برخوردار است.می دانید چرا در بندر عباس هوا خیلی شرجی است ؟ به علت وجود کوه گنو ! . ارتفاعات کوه گنو در فاصله حدودا بیست کیلومتری بندر شروع شده و سر به فلک می کشد .... و همین ارتفاع زیاد کوه باعث شده که رطوبتی که از بخار آب دریا ایجاد می شود بالای سر بندر عباس محبوس بماند و هوا را شرجی نماید.ارتفاع زیاد کوه گنو باعث می شود هنگام بالا رفتن با هوای نسبتا سردی در زمستان و هوای مطبوعی در تابستان در ارتفاعات این کوه مواجه شویم .... البته تا بالای این ارتفاعات جاده آسفالت وجود دارد ولی باشیب تند و پیچ خم بسیار .... این منطقه کلا توسط حفاظت محیط زیست محفاظت می شود و جزو زیستگاه های نادر طبیعی توسط یونسکو به ثبت رسیده و بودجه خاصی برای حفاظت از آن در نظر گرفته شده است ... گونه های گیاهی نادری در این منطقه وجود دارد که در دنیا بی نظیر است.در فضای باز ارتفاعات تفریحگاهای زیبایی ساخته اند که با آلاچیق های چوبی و سایه بان ها محیط خوبی را برای استراحت فراهم شده است ... بر دیوار یک آلاچیق تابلوی کوچکی دیدم که بر روی آن این جمله زیبا از ارد بزرگ نوشته شده است : گام نهادن بر نوک کوه وجود ، بسیار سخت تر از هر کار دیگریست. کوهستان گنو یکی از جالبترین نمونه های معرف رشته کوههای زاگرس بشمار می آید. این کوهستان در جنوب شرقی رشته زاگرس واقع شده است. کوه گنو پس از کوههای هماگ 3267 متر، کوه سیرو 2972 متر، کوه شب 2731 متر، کوه نیان 2642 متر، کوه باز 2437 متر، ششمین کوه مرتفع استان هرمزگان می باشد. گنو از نظر مکانی در شمال غربی شهر بندرعباس قرار گرفته است و جاده اصلی بندرعباس به سیرجان از شرق و جاده بندرعباس به بندر لنگه از جنوب آن می گذرد.کوهستان گنو با ابعادی معادل 34 کیلومتر طول و 5 تا 15 کیلومتر عرض، مساحتی بالغ بر 350 کیلومتر مربع را در بر می گیرد.
پوشش گیاهی و رستنیها :
فلور کوه گنو متجاوز از 360 گونه از گیاهان آوندی که معدودی از آنها سرخس ها و بازدانگان و قسمت عمده آنراگیاهان گلدار تشکیل می دهند. همانگونه که معمول مناطق خشک و بیابانی است دو گروه بوته های چوبی و درختچه ها و گیاهان کوتاه عمر یکساله از بیشترین تنوع برخوردارند. بعلت موقعیت بینابینی کوه گنو در بین دو پهنه اصلی ( رویشی صحار سندی و ایرانو تورانی ) و بدلیل تغییرات ارتفاعی سریع از سطح دریا که بیش از 2300 متر می رسد و ایجاد میکروکلیماهای متفاوت در جهات جغرافیایی دره ها و شیب ها، این منطقه از نظر جغرافیای گیاهی ، با ویژگیها و تنوع چشمگیری مواجه شده است.رستنیهای گنو : پرسیاوش ، سرخس معطر، گون گاوی ، زیره ، آویشن بومادران ، پونه، استبرق ، اورس ،کنار، مسواک ، پرخ ، آکاسیا ، ناترک ، بنه ، بادام کوهی ، رزوک و…
گیاهان انحصاری ایران که در گنو یافت می شوند : بادام وندلبو ، پامچال صخره ای ، مهرخوش...
چشمه‌های آب گنو :
آبگرم گنو-انارون- تنگ باغ- کهنوج- پشتنگ- چاهو- هوبیر- پشت بنگرو- رمر- سرچربه- پرکوه- مردو- تنگ سیاه- هو تلخ- خرگو- سلکوه