معرفی بندر لنگه
بندر لنگه یکی از شهرهای استان هرمزگان ایران است. این شهر مرکز شهرستان بندر لنگه و یکی از بنادر مهم جنوب کشور است. براساس اطلاعات موجود در ۵۴ درجه و ۳۰ دقیقه طول شرقی و در ۲۶ درجه و ۱۸ دقیقه عرض شمالی از نصف النهار مبدأ واقع شده‌است.
عکس های بیشتر
بندر لنگه، یکی از شهرهای مهم جنوب ایران و مرکز شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان است. این شهر، در مجاورت خلیج فارس قرار دارد و از گذشته‌های دور، به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی ایران محسوب می‌شده است.قدمت بندر لنگه به دوران هخامنشیان می‌رسد. در آن زمان، این شهر، به عنوان یکی از بنادر مهم ایران در خلیج فارس مورد استفاده قرار می‌گرفت.در دوران اسلامی، بندر لنگه، به یکی از مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی ایران تبدیل شد. این شهر، به دلیل موقعیت جغرافیایی مناسب خود، به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجارت و بازرگانی بین ایران و کشورهای مختلف جهان محسوب می‌شد.در دوران صفویان، بندر لنگه، به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی ایران محسوب می‌شد. این شهر، به دلیل موقعیت استراتژیک خود، به عنوان یکی از مهمترین مراکز نظامی ایران در خلیج فارس محسوب می‌شد.در دوران قاجاریان، بندر لنگه، به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی ایران محسوب می‌شد. این شهر، به دلیل موقعیت استراتژیک خود، به عنوان یکی از مهمترین مراکز نظامی ایران در خلیج فارس محسوب می‌شد.در دوران پهلوی، بندر لنگه، همچنان به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی ایران محسوب می‌شد. این شهر، به دلیل موقعیت جغرافیایی مناسب خود، به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی ایران در خلیج فارس محسوب می‌شد.در دوران جمهوری اسلامی، بندر لنگه، همچنان به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی ایران محسوب می‌شود. این شهر، به دلیل موقعیت جغرافیایی مناسب خود، به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی ایران در خلیج فارس محسوب می‌شود.بندر لنگه، در جنوب ایران و در مجاورت خلیج فارس قرار دارد. این شهر، از شمال به شهرستان بستک، از جنوب به جزیره قشم، از مغرب به استان فارس و از سمت مشرق به شهرستان بندرعباس محدود می‌شود.بندر لنگه، در منطقه‌ای گرم و مرطوب قرار دارد. میانگین دمای هوا در این منطقه، در طول سال، حدود ۲۷ درجه سانتیگراد است.جمعیت بندر لنگه، طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، حدود ۱۰۲ هزار نفر است. این شهر، از نظر جمعیت، سیزدهمین شهر پرجمعیت استان هرمزگان محسوب می‌شود.اقتصاد بندر لنگه، بر پایه فعالیتهای تجاری، صنعتی و گردشگری استوار است. این شهر، به عنوان یکی از مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی ایران در خلیج فارس محسوب می‌شود.بندر لنگه، دارای جاذبه‌های گردشگری متعددی است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آثار تاریخی: بندر لنگه، دارای آثار تاریخی متعددی است که از جمله آنها می‌توان به قلعه گمبرون، مسجد جامع لنگه، حمام لنگه و خانه‌های تاریخی اشاره کرد.
- سواحل زیبا: بندر لنگه، دارای سواحل زیبا و منحصربه‌فردی است که از جمله آنها می‌توان به ساحل گمبرون، ساحل صخره‌ای و ساحل دلفیناریوم اشاره کرد.
- امکانات تفریحی: بندر لنگه، دارای امکانات تفریحی متعددی است که از جمله آنها می‌توان به قایق‌سواری، اسکی روی آب، غواصی و ماهیگیری اشاره کرد.
امکانات دسترسی به بندر لنگه
بندر لنگه، از طریق جاده، راه‌آهن و هواپیما، به راحتی قابل دسترسی است. همچنین، فرودگاه بین‌المللی بندر عباس در فاصله حدود ۱۹ کیلومتری از شهر لنگه قرار دارد.بندر لنگه یکی از شهرهای استان هرمزگان ایران است. این شهر مرکز شهرستان بندر لنگه و یکی از بنادر مهم جنوب کشور است. براساس اطلاعات موجود در ۵۴ درجه و ۳۰ دقیقه طول شرقی و در ۲۶ درجه و ۱۸ دقیقه عرض شمالی از نصف النهار مبدأ واقع شده‌است.فاصله بندرلنگه تا بندرعباس ۱۹۲ کیلومتر و تا بوشهر ۴۲۰ کیلومتر تا شهر بستک ۱۷۰ کیلومتر و تاشهر لار ۲۸۰ کیلومتر است. هوای بندر لنگه مانند سایر شهرهای ساحلی مرطوب و در تابستان گرم است. بعلت دوری مسافت و صعب و العبور و ناامن بودن راهها بندرلنگه از دیرباز از طریق هوایی با تهران شیراز و بندرعباس وصل بوده است.
بررسیهای جغرافیایی
شهرستان بندرلنگه در ۲۵۱ کیلومتری جنوب غربی بندرعباس، یکی از قدیمی ترین بنادر جهان است. این شهرستان از سمت شمال با استان فارس و شهرستان بستک از سمت جنوب به خلیج فارس و از سمت شرق به شهرستان بندر خمیر و از غرب با شهرستان پارسیان هم‌مرز می‌باشد. وسعت این شهرستان معادل ۸۲۱۰ کیلومتر مربع و ۱۱،۵ درصد خاک استان را شامل می شودو دارای چهار نقطه شهری به نام‌های بندرلنگه، کنگ، بندر چارک و کیش می‌باشد. بر اساس نتایج سر شماری نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ جمعیت این شهرستان ۱۱۶ هزار نفر ثبت شده که بر این اساس میزان تراکم جمعیت در این شهرستان معادل ۱۴،۱ نفر در کیلومتر مربع می‌باشد.شهرستان بندرلنگه، منطقه‌ای باالنسبه ناهموار و دنباله رشته کوه زاگرس جنوبی که از تعدادی رشته کوه با قله‌های نه چندان بلند، تعدادی دشت کوچک و بزرگ، چندین جلگه میانکوهی و پایکوهی، و بیش از ۳۰۰کیلومتر جلگه کم عرض ساحلی و یک چانه کم عمق بنام شوره زار مهرگان تشکیل شده است. از نظر توپوگرافی شهرستان بندرلنگه دارای دو شیب عمومی است یکی غربی – شرقی که امتداد کوههای موازی است و دیگری شمالی – جنوبی با شیب کوهپایه‌ای که میل به ساحل دریا دارد. از ارتفاعات شهرستان بندرلنگه به تبعیت از ناهمواری‌های استان دنباله چین خوردگی‌های منظم زاگرس هستند و همگی به طور منظم در امتداد و موازی با ساحل دریا استقرار دارند. ارتفاعات منفرد شهرستان در ردیف کوههای بسیار مرتفع محسوب می‌گردد. کوه شور (شب) در شمال شرقی بندرلنگه با ارتفاع ۲۶۸۱متر و کوه بادینی در شمال بندرلنگه با ارتفاع ۲۲۲۵متر از بلند ترین نقاط این شهرستان محسوب می‌شود. بطور کلی می‌توان گفت شهرستان بندرلنگه یکی از شهرستان‌های پر عارضه و ناهموار استان هرمزگان است.
اقلیم
شهرستان بندرلنگه در عرض جغرافیایی بسیار پایین قرار دارد و تا مدار استوایی فاصله چندانی ندارد و به علت نزدیکی به مدار رأس‌السرطان دارای آب و هوایی گرم است و از لحاظ تقسیم بندی اقلیمی در ردیف اقلیم گرم و مرطوب به حساب می‌آید و در هیچ ماه و روزی از سال درجه حرارت به کمتر از ۶ درجه سانتی گراد نرسیده است.
پیشینه تاریخی و گردشگری
شهر بندرلنگه با ارتفاع ۱۴ متر از سطح دریا و تاریخی درخشان و پر رونق هنوز به عنوان عروس و مروارید خلیج فارس دارای قابلیت‌ها و مزیتهای فرواوانی می‌باشد. مهمترین آثار باستانی بندرلنگه عبارت است از :مسجد علی – مناره ابن‌عباس که احتمال دارد مربوط به دوره قاجاریه باشد (۱۲۸۰ ق) – مسجد غیاث (۱۲۹۰ ق) - مسجد حاجی خداداد – مسجد افغان (۱۲۷۰ ق) مسجد آقا سید عبدالقاهر – حسینیه غضنفری – قلعهٔ لشتان – باغستان گشته – بندر ملو.
جمعیت و نیروی انسانی
جمعیت این شهرستان در سال ۱۳۷۵، معادل ۸۰۰۷۹ نفر بوده که ۲۴/۵۱ درصد در مناطق شهری. ۷۶/۴۸ درصد در نقاط روستایی سکونت داشته‌اند. جمعیت شهرستان بندرلنگه طی یک دهه با میانگین رشد سالانه ۳،۸ درصد در سال ۱۳۸۵ به ۱۱۶۰۸۶ نفر رسیده است. از لحاظ جنسیت ۶۱۹۳۱ نفر جمعیت مرد و ۵۴۱۵۵ نفر را زنان تشکیل می‌دهند. بنابر این نسبت جنسی مرد به زن برابر ۱۱۴ می‌باشد. این نسبت در مناطق شهری ۱۲۱ و در نقاط روستایی ۱۰۶ می‌باشد. جمعیت شهری این شهرستان طی سالهای ۷۵-۱۳۸۵ از رشد قابل ملاحظه‌ای برخوردار بوده است و با متوسط رشد سالیانه ۴،۸ درصد (بالاتر از رشد جمعیت کل شهرستان) به بیش از ۶۵ هزار نفر رسیده است. به عبارت دیگر میزان شهرنشینی آن معادل ۵۶ بوده که نشان از غلبه جمعیت شهری بر روستا دارد. نرخ روستا نشینی نیز حدود ۴۳ درصد است که در مقایسه با استان در سطح پایین‌تری قرار دارد. تعداد خانوارهای شهرستان معادل ۲۴۷۸۹ خانوار است که از این تعداد ۷/۶۱ درصد در مناطق شهری و ما بقی در مناطق روستایی ساکن هستند. تنها ۴ خانوار غیر ساکن نیز در سال مذکور سر شماری شده‌اند. بعد خانوار در این شهرستان از ۵/۵ در سال ۷۵ به ۷/۴ نفر در سال ۸۵ کاهش پیدا کرد است. که به ارقام متناظر استانی (۴۳/۵ و ۶۱/۴) نزدیک شده است. بعد خانوار در مناطق شهری و روستایی در سال ۸۵ نیز به ۳/۴ و ۴/۵ می‌باشد.
نیروی انسانی
جمعیت فعال شهرستان بندر لنگه در سال ۱۳۸۵ معادل ۳۷۱۶۷ نفر بوده است این میزان در نقاط شهری ۵/۶۴ درصد و در نقاط روستایی ۵/۳۵ درصد می‌باشد. از کل جمعیت شهرستان بندر لنگه در سال مذکور ۹۳،۸۵ درصد در گروههای مختلف شغلی به کار اشتغال داشته‌اند. بنابراین نرخ اشتغال معادل ۸۵/۹۳ درصد محاسبه می‌گردد. همچنین ۶۵ درصد شاغلین مریبوط به مناطق شهری و ۳۵ درصد نیز به مناطق روستایی تعلق دارند. در سال ۱۳۸۵ از کل جمعیت فعال تعداد ۲۲۸۶ نفر بیکار می‌باشند. بر این اساس نرخ بیکاری این شهرستان معادل ۶،۲ درصد می‌باشد.
تراکم و پراکنش جمعیت
بر اساس نتایج سر شماری عمومی نفوس و مسکن تعداد ۱۳۸ آبادب دارای سکنه در مساحت ۸/۸۲۱۰ کیلومتر مربع پراکنده‌اند. بنابراین جمعیت ۱۱۶هزار نفری این شهرستان دارای تراکم ۱/۱۴ نفر در هر کیلومتر مربع می‌باشد که حدود ۶۲/۵ درصد کمتر از متوسط استان (۷۲/۱۹ نفر در کیلومتر مربع) می‌باشد. میزان تراکم جمعیت در هر کیلومتر مربع این شهرستان طی سالهای ۶۵ و۷۵، نیز به ترتیب ۵/۷ و ۸/۹ نفر در کیلومتر مربع بوده. همچنین بر اساس دیگر یافته‌های همین سر شماری (۱۳۸۵) تعداد واحدهای مسکونی شهرستان بندرلنگه ۲۳۵۱۶ واحد می‌باشد. این رقم در استان معادل ۲۶۸۷۲۵ واحد مسکونی می‌باشد. تعداد واحدهای مسکونی این شهرستان بالغ بر ۷۵/۸ درصد استان را شامل می‌شود که اندکی بیش از سهم جمعیتی آن نسبت به استان است. سهم متوسط جمعیتی همانگونه مه قبلاً نیز گفته شد ۲۷/۸ درصد می‌باشد. بنابراین در این شهرستان در هر واحد مسکونی بطور متوسط ۹۴/۴ نفر ساکن هستند که اندکی بیش از بعد خانوار شهرستان (۷/۴ نفر) می‌باشد.
تحلیل شاخص‌های اشتغال و بیکاری شهرستان بندرلنگه طی دهه ۸۵ – ۷۵
نرخ مشارکت شهرستان بندرلنگه بر اساس سر شماری سال ۱۳۷۵ برابر ۶۱/۳۱ درصد است. بر این اساس نرخ مشارکت شهرستان بندرلنگه در سر شماری سال ۱۳۷۵ از متوسط استان پایین‌تر بوده است این موضوع یکی از دلایل مهم پایین بودن نرخ بیکاری در این شهرستان است. طبق ادبیات موجود توسعه، مشارکت جامعه در فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی یکی از عوامل مهم و لازم توسعه است که می‌تواند علاوه بر افزایش درآمد ناخالص داخلی زمینه را برای ارتقا سایر شاخص‌های توسعه به خوبی فراهم آورد. بر اساس سر شماری سال ۱۳۸۵ جمعیت فعال ۱۰ساله و بیشتر شهرستان بندرلنگه ۳۷۱۶۷ نفر بوده است. جمعیت فعال روستایی شهرستان در این سال ۱۳۱۹۳ نفر و جمعیت فعال شهری آن ۲۳۹۷۴ نفر می‌باشد. سهم جمعیت فعال روستایی از جمعیت فعال شهرستان ۳۵،۵ درصد است.همچنین تعداد شاغلین بخشهای مختلف اقتصادی شهرستان در این سال برابر ۳۴۸۸۱ نفر بوده است.تعداد شاغلین بخش کشاورزی دراین سال معادل ۵۷۰۷ نفر و سهم این بخش در کل اشتغال شهرستان حدود ۳۶،۴ درصدمی باشد. تعداد شاغلین بخش صنعت و معدن شهرستان معادل ۷۴۱۶ نفر و سهم اشتغال این بخش نیز حدود ۲۱،۳ درصد است. در نهایت تعداد شاغلین بخش خدمات شهرستان بر اساس سر شماری نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ برابر ۲۱۷۴۶ نفر و سهم آن از اشتغال شهرستان حدود ۶۲،۳ درصد است. ترکیب اشتغال شهرستان غلبه و گسترش زیاد بخش خدمات را در اقتصاد آن بخوبی نشان می‌دهد.برتری بخش خدمات به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و نقش شهرستان طی سالهای اخیر به عنوان پل ارتباطی بندر منطقه آزاد کیش و همچنین محدودیتهای منابع آب و خاک و سایر محدودیتهای بخشهای صنعت و معدن و کشاورزی تا حدودی قابل قبول است. اما کاهش مطلق شاغلین در بخشهای کشاورزی و صنعت و معدن با توجه به منابع شیلاتی در اختیار و زمینه‌های معدنی شهرستان سرمایه‌گذاری بیشتری را در این بخشها الزامی می‌کند. درصد رشد شاغلین بخش کشاورزی، صنعت و معدن و خدمات نسبت به ۳۰سال گذشته به ترتیب ۸،۸- ۱۸- ۲۲۴،۸ درصد می‌باشد. همچنین تعداد شاغلین روستایی شهرستان در سال۱۳۸۵ حدود ۱۲۲۰۶ نفر و سهم آنها از اشتغال شهرستان حدود ۳۵ درصد بوده است.تعداد بیکاران شهرستان علی‌رغم کاهش نرخ فعالیت طی سالهای ۱۳۵۵ الی ۱۳۸۵ همگام با تغییرات نرخ بیکاری نوسانات زیادی داشته و از ۲۳۹۶ نفر در سال ۱۳۵۵ به ۲۲۸۶ نفر در سال ۱۳۸۵ رسیده است. تعداد بیکاران در سطح شهرها ۱۲۹۹ نفر و در سطح روستاها ۹۸۷ نفر هستند. تعداد بیکاران شهرستان بندرلنگه در این سال حدود ۴،۵ درصد از بیکاران سطح استان را تشکیل می‌دهند که نسبت به سهم جمعیت این شهرستان از جمعیت استان که حدود ۸ درصد است جایگاه خوبی دارد.نرخ بیکاری شهرستان بندرلنگه در سال ۱۳۸۵ حدود ۶،۱۵ درصد محاسبه شده است این در حالی است که متوسط نرخ بیکاری استان در این سال ۱۲،۱۷ درصد است. به عبارتی نرخ بیکاری شهرستان بندرلنگه در سرشماری ۱۳۸۵ وضعیت به مراتب بهتری نسبت به متوسط استان نشان می‌دهد.نرخ بیکاری مناطق روستایی شهرستان (۷،۴۸ درصد) هر چند نسبت به مناطق شهری شهرستان (۶،۱۵ درصد) وضعیت مناسبی ندارد اما نسبت به متوسط نرخ بیکاری مناطق روستایی استان (۱۴،۹۶ درصد) وضعیت به مراتب بهتری را نشان می‌دهد. تفاوت نرخ بیکاری شهری و روستایی در سال ۱۳۸۵ برابر ۱،۳۳ است به هر حال سیاستهای توسعه اشتغال استان باید در راستای از بین بردن این تفاوتها همراه با افزایش نرخ مشارکت و تثبیت نرخ بیکاری باشد.
محدوده بندر لنگه
حدوداً از شرق شهر کنگ، از غرب روستای شناس و مغویه، از جنوب خلیج فارس و از سمت شمال به صحرای مهرکان محدود می‌گردد.
خطوط طول و عرض
براساس اطلاعات موجود در ۵۴ درجه و ۳۰ دقیقه طول شرقی و در ۲۶ درجه و ۱۸ دقیقه عرض شمالی از نصف النهار مبدأ واقع شده‌است.فاصله بندر لنگه با شهرهای اطراف:فاصله بندر لنگه تا بندرعباس ۱۹۲ کیلومتر و تا بوشهر ۴۲۰ کیلومتر و تا شهر بستک ۱۷۰ کیلومتر است. هوای شهر بندر لنگه مانند سایر شهرهای ساحلی مرطوب و در تابستان گرم است.
جمعیت
بندرلنگه به همان نسبت که شهری مهاجر پذیر هست، شهری هست که از آن هجرت صورت گرفته است و شاید هشتاد درصد مردم بومی شهر بندرلنگه به کشورهای حاشیه خلیج فارس هجرت کرده اند مردم کنونی یا از روستاهای اطراف هستند و یا از استانهای دیگر بخصوص استان فارس و کرمان به این شهر آمده اند، اقوام عرب زبان که معروف به بحرانی هستند نیز در این شهر زندگی میکنند، جمعیت شهر بندر لنگه طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۲۶۱۷۵ نفر بوده‌است.
طبیعت
اغلب زمینهای شهرستان بندر لنگه دارای قابلیت مرتعی است ومناسب‌ترین اراضی جهت استفاده‌های مرتعی وبرداشت علوفه محسوب می‌شوند. در اطراف لنگه درختان بزرگ و تنوهمندی وجود دارد مانند: کُنار، کُور و سمر، سَلَم و غیره، در زمان قدیم مردمان لنگه از هیزم این درختان برای پخت‌وپز وبرای تدفئه خانهاشان استفاده می‌کرده‌اند.در کوههای اطراف بندر لنگه حیوانات و پرندگان مختلفی وجود دارند مانند: آهو، روباه، گرگ، شغال، جوجه‌تیغی وکفتار. از پرندگان مانند: کبک، شاهین، و قُمری و بلبل و تیهو غیره از پرندگان کوهی وصحرائی.
جاذبه های گردشگری
مسجد غیاث
مسجد غیاث یکی از مساجد تاریخی ومعماری بندر لنگه واقع در بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه و از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است.این مسجد در وسط محلهٔ «البلوکیه» واقع می‌باشد. بنیانگذاری آن توسط شخصی به نام حاجی غیاث بوده‌است. در سده سزده هم هجری قمری بنیان مسجد مذکور پایان یافته‌است. این مسجد چند بار مرمت شده‌است، وآخرین تعمیر وبازسازی آن درسال ۱۴۱۰ هجری قمری بوده‌است، هنگامی که مسجد درحال ویران وسقوت رسیده بود، توسط سلطان العلماء شیخ الاسلام محمد علی خالدی مسجد از اساس کنده وکاملاً باسازی نمود. این مسجد دارای یک شبستان بزرگ زمستانی می‌باشد . ستونهای مسجد با گچ بری‌های زیبا و برجسته تزئین شده‌است .
مسجد افغان
مسجد افغان واقع در بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه و از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است.این مسجد تاریخی در محلهٔ افغان بندرلنگه واقع شده‌است. این بنا، از بناهای مرحوم حاج عبدالله افغان، بازمانده افغانی‌های بستک در شهرستان بندر لنگه واز بناهای دوره افشاریه می‌باشد . این مسجد دارای یک شبستان تابستانی و یک شبستان زمستانی می‌باشد . ستون این مسجد با گچ بری‌های زیبا و برجسته تزئین شده‌است . تاریخ ساخت این بنا به سال ۱۲۷۰ هجری قمری بر می‌گردد.
مسجد خداداد
اين مسجد ، اولين مسجد تشيع در بندرلنگه بوده ، اين مسجد در محله مساح بندرلنگه قرار دارد ، از نظر زيبايي يکي از کاملترين مساجد بندرلنگه به شمار مي رود . محراب مسجد حاجي خداداد ، داراي تزيينات گچبري ارزنده اي است و قدمت آن به دوره زنديه مي رسد .از ديگر مساجد و حسينييه هاي با ارزش تاريخي بندرلنگه مي توان به مسجد شيخي ، مسجد غياث ، مسجد سلطان العلماء ، حسينيه بنگلي و حسينيه غضنفري اشاره کرد .
قلعه لشتان
این قلعه در6 کیلومتری شرقی بندر لنگه قرار گرفته و تاریخ بنای آن سال 904 هجری قمری است. با توجه به تاریخ مذکور، گروهی معتقدند که ساخت این بنا به زمان سلطه و قدرت پرتغالی ها بر خلیج فارس مربوط است. جمعی نیزعقیده دارند، این قلعه در عهد هخامنشی احداث شده وبیش از2000 سال قدمت دارد. در حال حاضر، به جز حصار بند و آثار مخروبه دیوارها، اثردیگری از ساختمان قلعه باقی نمانده است. در داخل قلعه لشتان، چندین قبرستان، دهها برکه آب و انبار آذوقه و آثار فراوان دیگری به جای مانده است. دخمه های سنگی، شبیه به غارهای انسانهای غارنشین در ارتفاعات مجاور آن وجود دارد که شباهت زیادی به دخمه های غار چهل خانه ودخمه های فوقانی ارتفاعات شمالی بندر طاهری (سیر اف) دارد.آدرس : در6 کیلومتری شرقی بندر لنگه.
عمارت فکری
خانه فکری با بادگیرهای بلند و زیبا ، یکی از الگوهای اصیل معماری جنوب در ساحل بندرلنگه در هرمزگان است.اين اثر زيبا جزء آثار ملي ايران به ثبت رسيده است .این اثر در آخر دوره قاجاریه به دست عبدالواحد فکری از تجار معروف شهر ساخته شد .روزگاری خانه فکری ، به عنوان سکونتگاه مرکز تجارت و بازرگانی در بندرلنگه شهرت داشت به همین علت در ساخت این بنا دو بخش اندرونی و بیرونی برای اسکان خانواده فکری و پذیرایی از مهمانان و تجار در نظر گرفته شد. وجود پنج بادگیر ، 2 زیر زمین ، 25 اتاق و حیاط مرکزی از جلوه های زیبای خانه قدیمی فکری است.سنگ ، ساروج و گچ مصالح بکار رفته در ساخت خانه فکری است .سقف این بنا از تیرهای چوبی از جنس چندل آفریقایی ، حصیر های بافته شده از برگ درخت خرما و حصیرهایی از نی بافته شده با پوشش کاه گل است .قرار گرفتن خانه فکری در ارتقاع پنج متری از سطح زمین ، وجود راه روها ، بادگیرها با معماری ویژه از دلایل تهویه و خنکی هوای داخل این خانه است.خانه قدیمی فکری با 3 هزار و 400 متر مربع مساحت و زیر بنای هزار و 200 متر مربع در سال 1375 در فهرست آثار ملی کشورمان به ثبت رسیده است .
پناهگاه حیات وحش جزیره شتور
ین جزیره در فاصله 5/1 کیلومتری جنوب شرقی جزیره لاوان واقع شده است و مساحت آن 4/1 کیلومتر مربع و ارتفاع آن از سطح دریا حدود 10 متراست. تنها ارتفاعاتی که در این جزیره به وجود آمده اند، دو رشته از تپه های شنی در شمال و جنوب جزیره است. پوشش گیاهی این تپه ها، به ویژه در مناطق پست جزیره، از گیاهان «شورپسند» و مقاوم در مقابل کم آبی است که به طور پراکنده رشد کرده اند. حداکثر ارتفاع این گیاهان یک متر است. جزیره شتور جزیره ای است غیر مسکونی که هیچ گونه فعالیتی در آن دیده نمی شود. پرندگان موجود آن شامل چهار گونه پرستوی دریایی است که در جزیره تولیدمثل می کنند. در این جزیره تعداد زیادی مار سمی سیاه رنگو. کوچک که معمولأ زیر شن مخفی می شوند، مشاهده شده است و به همین جهت به جزیره ماران نیز معروف است. هم چنین لاک پشت های دریایی در سواحل آن تخم گذاری می کنند. صیادان و بومیان جزایر اطراف ، در هنگام طوفانی بودن دریا و هم چنین برای جمع آوری لاک پشت ها و تخم پرندگان دریایی به این جزیره مسافرت می کنند. شتور با این که مساحت بسیار کمی دارد، از مهم ترین وباارزش ترین زیستگاه های پرندگان و لاک پشت های دریا یی در خلیج فارس و دریای عمان است. تحقیقات و پژوهش های علمی در خصوص حیات وحش جزیره، جانوران مختلفی از جمله پرستوی دریا یی ،پشت دودی، پرستوی دریایی تیره، پرستوی دریا یی کاکلی کوچک ، بالان گلو سیاه ،اگرت ساحلی، چکا وک کاکلی، عقاب ماهیگیر، سلیم شنی،حواصیل ساحلی، حواصیل ارغوانی، لاک پشت های دریا یی، لاک پشت سرخ وسبز و عقابی و چرمی را مورد بررسی و شناسایی قرار داده است.بازدید از این جزیره همراه با راهنمایان آشنای محیط زیست و مجوزهای لازم امکان پذیر است.
چاه احمدآباد
این چشمه در مسیر جاده بندر خمیر – بندر لنگه و در دوراهی خرک قرار دارد. فاصله بندر خمیر تا دوراهی خرک 9 کیلومتر و از دوراهی تا مظهر چشمه در حدود 2 کیلومتر است که500 متر آن می باید پیاده طی شود. در نزدیکی مظهر چشمه، یک استخر طبیعی به شکل مربع وجود دارد که طول هر ضلع آن در حدود 5 متر است. آب این چشمه از شکاف سنگ های آهکی دولومیتی از زمین خارج می شود. در حوا لی چشمه نیز دو باب اتاقک ساخته شده است که مورد استفاده مسافران قرار می گیرد. آب این چشمه در ردیف آب های گوگردی با کاتیون های مختلف گرم است.آدرس :در مسیر جاده بندر خمیر – بندر لنگه و در دوراهی خرک.
قلعه شیخ سلطان
قلعه مغویه از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه و از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است دهستان مغویه یکی از دهستان‌های بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است. این بنای تاریخی در بندر مغویه واقع شده‌است و متعلق به شیخ سلطان المرزوقی یکی از حکمرانان منطقه و رئیس قبیله المرازیق و حاکم مغویه می‌باشد و به شیخ سلطان المرزوقی مشهور است. ساختمان قلعه دارای دو حیاط اندرونی و بیرونی بوده که قدمت حیاط اندرونی از بیرونی بیشتر است. این بنا در 2 طبقه و در قسمت‌هایی نیز در 3 طبقه ساخته شده و دارای تعداد زیادی اتاق به همراه حمام سنتی، یک برج نگهبانی و 2 بادگیر می‌باشد. ساخت این بنا در سال ۱۳۲۱ هجری قمری پایان یافته‌است. این کاخ زیبا از یادگار حکمرانان مرزوقی از قبیله العجمان که در منطقه مغویه و بندر لنگه از توابع استان هرمزگان حاکم بودند باقی مانده‌است.