رصدخانه مراغه
رصدخانه مراغه دوران هلاکوخان که در زیر نظر خواجه نصیرالدین طوسی بود در شهر مراغه ساخته شد. این رصدخانه در بالای تپهای در قسمت غربی شهر مراغه در نزدیکی دو روستای زیبا به نام: حاجیکرد و طالبخان بوده است که میشد دریاچهٔ زیبای ارومیه را از این مکان دید.
عکس های بیشتر
سلام من شهر مجازی هستم و توی این مقاله میخوام راجب رصدخانه مراغه حرف بزنم اگه به گردشگری علاقه داری یا به اطلاعات احتیاج داری جای درستی اومدی، با من همراه شو تا بیشتر راجب رصدخانه مراغه اطلاعات کسب کنیم.
رصدخانه مراغه دوران هلاکوخان که در زیر نظر خواجه نصیرالدین طوسی بود در شهر مراغه ساخته شد. این رصدخانه در بالای تپهای در قسمت غربی شهر مراغه در نزدیکی دو روستای زیبا به نام: حاجیکرد و طالبخان بوده است که میشد دریاچهٔ زیبای ارومیه را از این مکان دید. در حال حاضر فقط چندین بخش مختلف و بخش کمی از سدس سنگی این مکان باقیمانده. این رصدخانه به دست و همت خواجه نصیر الدین طوسی تاسیس و ساخته شد.
نام رصدخانۀ مراغه
کشور ایران
استان استان آذربایجان شرقی
شهرستان شهرستان مراغه
بخش مراغه
کاربری اثر تاریخی
دیرینگی دورهٔ هلاکوخان
دورهٔ ساخت اثر سال ۶۵۷
بانی اثر هلاکو
شمارهٔ ثبت 1675
تاریخ ثبت ملی ۱۳۶۴
امکان بازدید دارد
در شب تولد زینب دختر علی بن ابی طالب یعنی برار با سه شنبه 4جمادی الاول سال 657قمری بود که ساخت بنای رصدخانه مراغه به سفارش خواجه نصیر الدین طوسی و به فرمان نوه چنگیزخان مغول که نامش هولاکو بود شروع شد. هولاکو برای نگهداری این سازمان پژوهشی چیز های ویژه زیادی وقف کرد.و بعد کتابخانهای که دارای ۴۰۰ هزار جلد کتاب بود و ابزارهای مورد نیاز برای اخترشناسی مثل: حلقه انقلابی، حلقهدار ، حلقه اعتدالی و حلقهٔ سموت ذاتالربع دیواری که شعاعیبه اندازه ۴۳۰ س م داشت گرد اوری شدند. و در همین بین بود که کتاب معروف زیج ایلخانی بهسال ۶۷۰ هجری یا همان ۱۲۷۶ میلادی جمع آوری شد.
رصدخانهٔ مراغه کاربردش فقط برای رصد ستارگان نبود بلکه یک سازمان علمی گسترده نیز بود که در آن خیلی از شاخههای مربوط به دانش آموزش داده میشد و مشهورترین و مهم ترین دانشمندان آن زمان قطبالدین شیرازی که کاشف علت تشکیل شدن رنگین کمان بود و بقیه در آن مکان جمع شده بودند. و همینطور در آن زمان ارتباط علمی مابین چین و ایران به دلیل چیرگی و تحت کنترل بودن هر دو سرزمین به دست مغولان ، دانشمندانی از چین هم مانند شخصی به اسم (فائو مونجی) در این رصدخانه فعالت میکردند و همینطور فیلسوف و فرهنگنامهنویس مسیحی، به نام (ابنالعبری) در رصدخانه مراغه مشغول به تدریس کتابهای اصول المجسطی بطلمیوس و اقلیدوس بود.
خواجه نصیرالدین طوسی برای اینکه بتواند این رصدخانه را بسازد و ابزارهای مورد نیاز برای رصد را جمع کند، از دانش و هنر استادان و دانشمندان که در آن زمان بودند استفاده کرد و نیتی نیز برای انجام این کار ها داشت که در ادامه چندی از آنها را نام میبریم:
بازگردانی و مستقر کردن دانشمندانی که با حمله مغلولها فراری بودند.
ساخت یک مرکز علمی
خواجه نصیرالدین طوسی هر دانشمند را در قسمت و بخشی که در آن محارت داشت قرار داد و وقتی که آن دانشمندان را انتخاب میکرد ملیت و مذهب آن ها را مدنظر خود قرا نداد.
خواجه نصیرالدین طوسی دستمزد اشخاصی که در آنجا کار میکردند را اینگونه پرداخت میکرد:
ریاضیدانان و فلاسفه دانان روزانه ۳ درهم
اطباء روزانه 2 درهم
فقها روزانه 1 درهم
محدثین روزانه نیم درهم
بعد از این نوع تقسیم کردن دستمزد ها یکسری نتیجه ها داشت مانند:
1_درس فلسفه که تا قبل از این به صورت پنهانی درس داده میشد مورد توجه بقه قرار بگیرد و آشکار شود.
۲- بیشتر طلاب به سمت فلسفه و طب رفتند. و بعد از اعتراضات صورت گرفته بخاطر اینکه حقوق محدثین و فقها کمتر از بقیه است اینگونه پاسخ داد: چون افراد به دنبال علوم مذهبی و فقهی میروند برای اینکه کار آسانی است و افراد و مردم کمی به دنبال یادگیری و فرا گرفتن علوم سخت و سنگین مثل ریاضیات و نجوم میرود و بعد از حمله ای که مغول ها داشتند ما بیشتر نیاز به این نوع از دانشمندان که این علوم را فرا گرفته اند داریم.
شخصی به نام پرویز ورجاوند که کاوشگر بود به همراه همکارانش در ۱۳۵۰ خورشیدی شروع به کاوش در منطقه و محوطه رصدخانه مراغه کردند و بخش های مختلفی از این بنا را شناسایی کردند. ساختمان اصلی اینجا شکل یک برج استوانهای طراحی و ساخته شده. در ساختمانهایی که در کنارش قرار داشت کتابخانه و محل سکونت کارکنان نیز پیدا شده. در این چند سال گذشته یک گنبد برای اینکه از باقیمانده این مکان محافظت کند بر روی قسمتی از این مکان ساخته شده.
تپه ای که رصدخانه مراغه در آن قرار دارد طولی به اندازه ۵۱۰ متر و عرض ۲۱۷ متر و ارتفاع آن به ۱۱۰ متر میرسد وبخش های مختلف مثل برج مرکزی رصدخانه، کتابخانه و محلهٔ مسکونی دانشمندان، واحدهای مدور پنجگانه، ، چاه آب، مسجد، مدرسه کارگاه بزرگ دانشمندان که ممکن است آزمایشگاه باشد را دارا است.
خواجه نصیرالدین طوسی کتابی نوشته که نام آن (زیج ایلخانی) است او این کتاب را با رصدهایی که در رصدخانه مراغه انجام داده بود نوشته است. کتاب زیج ایلخانی سدههای طولانی از اهمین خیلی خاصی برخوردار بود و در سال ۱۳۵۶ میلادی بود که کتاب ترجمه شد و در اروپا منتشر گردید. و شاید برایتان جالب باشد که بدانید قدیمیترین نسخه ای که از این کتاب وجود دارد درون کتابخانه ملی پاریس نگهداری میشود.
یونسکو سال ۲۰۰۹ را سال رصدخانه مراغه نامگذاری کرد و چند وقتی هست که حرف هایی راجب اینکه میخواهند این اثر جهانی را ثبت جهانی کنند.
خب دوست عزیز ممنون از این که تا اینجا با من همراه بودی امیدوارم که اطلاعاتی که احتیاج داشتی رو به دست آورده باشی اگه به جاهای دیگه ای هم علاقه داری یا به اطلاعات نیازی داری میتونی داخل صفحه اصلی من اطلاعاتی از اقصی نقاط کشور به دست بیاری.