مسجد حیدریه
اين بنا درگذر بلاغي در محله پنبه ريسه واقع گرديده و از جمله نمونه هاي مساجد دوره سلجوقي به شمار مي رود که امروزه به صورت ويرانه اي درآمده است .
عکس های بیشتر
مسجد حیدریه، یکی از آثار تاریخی استان قزوین است که در محله بلاغی واقع شده است. این مسجد، مربوط به دوره سلجوقی و ایلخانی است و در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۱۲ با شمارهٔ ثبت ۲۰۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.بنای اولیه این مسجد، به دوران قبل از اسلام باز می‌گردد، زمانی که این مکان یک آتشکده زرتشتی بود. در دوره سلجوقیان، این بنا به مسجد تبدیل شد و در دوره ایلخانی، بازسازی و گسترش یافت.این مسجد، در حال حاضر، دارای دو بخش است: بخش شمالی، که به دوره سلجوقی مربوط می‌شود و بخش جنوبی، که به دوره ایلخانی مربوط می‌شود.بخش شمالی مسجد، شامل یک شبستان آجری است که گنبدی بر فراز آن قرار دارد. این شبستان، به صورت مربع شکل است و دارای محراب زیبایی است که به خط کوفی تزئین شده است.بخش جنوبی مسجد، شامل یک ایوان و یک شبستان است. ایوان این بخش، به صورت هشت ضلعی است و دارای گنبدی بر فراز آن قرار دارد. شبستان این بخش، به صورت مربع شکل است و دارای محراب زیبایی است که به خط نسخ تزئین شده است.مسجد حیدریه، یکی از جاذبه‌های گردشگری استان قزوین است. این مسجد، در فضایی سرسبز و زیبا قرار گرفته است و از آن برای بازدید گردشگران استفاده می‌شود.
برخی از ویژگی‌های مسجد حیدریه عبارتند از:
- ساختمان دو بخشه
- مصالح آجر
- شکل مربع و هشت ضلعی
- گنبد
- محراب
در ادامه، به بررسی برخی از ویژگی‌های مسجد حیدریه، به طور دقیق‌تر، می‌پردازیم.
مسجد حیدریه، بنایی دو بخشه است که بخش شمالی آن به دوره سلجوقی و بخش جنوبی آن به دوره ایلخانی مربوط می‌شود.بخش شمالی مسجد، شامل یک شبستان آجری است که گنبدی بر فراز آن قرار دارد. این شبستان، به صورت مربع شکل است و دارای محراب زیبایی است که به خط کوفی تزئین شده است.محراب این شبستان، به شکل مستطیل است و به خط کوفی تزئین شده است. این محراب، به لحاظ هنری، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.بخش جنوبی مسجد، شامل یک ایوان و یک شبستان است. ایوان این بخش، به صورت هشت ضلعی است و دارای گنبدی بر فراز آن قرار دارد. شبستان این بخش، به صورت مربع شکل است و دارای محراب زیبایی است که به خط نسخ تزئین شده است.محراب این شبستان، به شکل مستطیل است و به خط نسخ تزئین شده است. این محراب، به لحاظ هنری، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
تزئینات
مسجد حیدریه، دارای تزئینات مختلفی است. از جملهٔ این تزئینات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آجرکاری
- گچ‌بری
- کتیبه‌های کوفی و نسخ
آجرکاری، از مهم‌ترین تزئینات این بنا است. آجرکاری‌های این بنا، در بخش‌های مختلف آن دیده می‌شود.گچ‌بری، از دیگر تزئینات این بنا است. گچ‌بری‌های این بنا، در بخش‌های مختلف آن دیده می‌شود.کتیبه‌های کوفی و نسخ، از دیگر تزئینات این بنا است. کتیبه‌های کوفی و نسخ، در بخش‌های مختلف آن دیده می‌شود.
مسجد حیدریه، یکی از آثار ارزشمند تاریخی استان قزوین است. این بنا، از لحاظ معماری و تزئینات، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این بنا، یکی از جاذبه‌های گردشگری استان قزوین است.
تاریخچه مسجد حیدریه قزوین
مسجد حیدریه قزوین، یکی از آثار تاریخی این استان است که در محله بلاغی واقع شده است. این مسجد، مربوط به دوره سلجوقی و ایلخانی است و در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۱۲ با شمارهٔ ثبت ۲۰۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.بنای اولیه این مسجد، به دوران قبل از اسلام باز می‌گردد، زمانی که این مکان یک آتشکده زرتشتی بود. در دوره سلجوقیان، این بنا به مسجد تبدیل شد و در دوره ایلخانی، بازسازی و گسترش یافت.در مورد تاریخچهٔ دقیق این مسجد، اطلاعات زیادی در دست نیست. با این حال، با توجه به شواهد موجود، می‌توان گفت که این مسجد، در دوران قبل از اسلام، یک آتشکده زرتشتی بوده است. در دوره سلجوقیان، این بنا به مسجد تبدیل شد و در دوره ایلخانی، بازسازی و گسترش یافت.در دوره سلجوقیان، بخش شمالی مسجد، شامل یک شبستان آجری است که گنبدی بر فراز آن قرار دارد، ساخته شد. این شبستان، به صورت مربع شکل است و دارای محراب زیبایی است که به خط کوفی تزئین شده است.در دوره ایلخانی، بخش جنوبی مسجد، شامل یک ایوان و یک شبستان، ساخته شد. ایوان این بخش، به صورت هشت ضلعی است و دارای گنبدی بر فراز آن قرار دارد. شبستان این بخش، به صورت مربع شکل است و دارای محراب زیبایی است که به خط نسخ تزئین شده است.در دوره‌های بعد، این مسجد، مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. آخرین مرمت این مسجد، در سال ۱۳۸۷ انجام شده است.مسجد حیدریه، یکی از جاذبه‌های گردشگری استان قزوین است. این مسجد، در فضایی سرسبز و زیبا قرار گرفته است و از آن برای بازدید گردشگران استفاده می‌شود.
معماری مسجد حیدریه قزوین
مسجد حیدریه قزوین، بنایی دو بخشه است که بخش شمالی آن به دوره سلجوقی و بخش جنوبی آن به دوره ایلخانی مربوط می‌شود.بخش شمالی مسجد، شامل یک شبستان آجری است که گنبدی بر فراز آن قرار دارد. این شبستان، به صورت مربع شکل است و دارای محراب زیبایی است که به خط کوفی تزئین شده است.بخش جنوبی مسجد، شامل یک ایوان و یک شبستان است. ایوان این بخش، به صورت هشت ضلعی است و دارای گنبدی بر فراز آن قرار دارد. شبستان این بخش، به صورت مربع شکل است و دارای محراب زیبایی است که به خط نسخ تزئین شده است.در ادامه، به بررسی برخی از ویژگی‌های معماری مسجد حیدریه، به طور دقیق‌تر، می‌پردازیم.
مصالح
مصالح اصلی به کار رفته در ساخت مسجد حیدریه، آجر و گچ است.آجر، از مهم‌ترین مصالح به کار رفته در این بنا است. آجرهای به کار رفته در این بنا، به صورت منظم و به رنگ قرمز هستند.گچ، از دیگر مصالح به کار رفته در این بنا است. گچ‌بری‌های به کار رفته در این بنا، بسیار زیبا و چشم‌نواز هستند.
شکل
مسجد حیدریه، بنایی دو بخشه است که بخش شمالی آن به دوره سلجوقی و بخش جنوبی آن به دوره ایلخانی مربوط می‌شود.بخش شمالی مسجد، به صورت مربع شکل است و دارای گنبدی بر فراز آن قرار دارد.بخش جنوبی مسجد، به صورت هشت ضلعی است و دارای گنبدی بر فراز آن قرار دارد.
گنبد
هر دو بخش مسجد حیدریه، دارای گنبد هستند. گنبد بخش شمالی مسجد، به صورت مخروطی شکل است و از آجر ساخته شده است. گنبد بخش جنوبی مسجد، به صورت مخروطی شکل است و از آجر و گچ ساخته شده است.
محراب
هر دو بخش مسجد حیدریه، دارای محراب هستند. محراب بخش شمالی مسجد، به شکل مستطیل است و به خط کوفی تزئین شده است. محراب بخش جنوبی مسجد، به شکل مستطیل است و به خط نسخ تزئین شده است.
تزئینات
**مسجد حیدریه، دارای تزئینات مختلفی است. از جملهٔ این تزئینات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آجرکاری
- گچ‌بری
- کتیبه‌های کوفی و نسخ
آجرکاری، از مهم‌ترین تزئینات این بنا است. آجرکاری‌های این بنا، در بخش‌های مختلف آن دیده می‌شود.گچ‌بری، از دیگر تزئینات این بنا است. گچ‌بری‌های این بنا، در بخش‌های مختلف آن دیده می‌شود.کتیبه‌های کوفی و نسخ، از دیگر تزئینات این بنا است. کتیبه‌های کوفی و نسخ، در بخش‌های مختلف آن دیده می‌شود.
معماری مسجد حیدریه، تلفیقی از معماری دوره‌های مختلف تاریخی است.این بنا، به لحاظ فرم، به بناهای دوره ایلخانی شباهت دارد. این بنا، به شکل هشت ضلعی ساخته شده است و دارای گنبدی مخروطی شکل است که بر روی هشت ستون قرار گرفته است. این فرم، در معماری دوره ایلخانی، بسیار رایج بوده است.از لحاظ مصالح، این بنا، از آجر و گچ ساخته شده است. این مصالح، در معماری دوره ایلخانی، بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفته است.از لحاظ تزئینات، این بنا، دارای تزئینات مختلفی است. از جملهٔ این تزئینات می‌توان به آجرکاری، گچ‌بری و کتیبه‌های کوفی و نسخ اشاره کرد. این تزئینات، از لحاظ هنری، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند.