روستاها

 روستاها

روستاها

عکس های بیشتر

روستاها

دهستان راستوپی

دهستان راستوپی از مجموعه کوههائی تشکیل شده که بلندترین نقطه آن بنام قله قدمگاه، 3651 متر از سط ح دریا ارتفاع دارد. حوزه ارتفاعات و دره‌های شلفین نیز منطقه ولوپی را تشکیل می‌‌دهند که ارتفاع آنها از جنوب به شمال و متمایل به شرق کاسته شده و بلندترین نقطه این ناحیه نیز 3500 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. شهر آلاشت در ارتفاع 1800 متری شیب شرقی این ناحیه واقع شده است.

دهستان لفور

دهستان لفور از مجموعه دره‌ها و ارتفاعات تشکیل شده است که بلندترین نقطه آن بنام روستای بورخانی، 1651 متر از سط ح دریا ارتفاع دارد. حوزه ارتفاعات و دره‌های لفور شامل ارتفاعات منطقه امام کلا ودره مرزیدره، دره میرارکلا، دره آذز(خربمرد) ارتفاعات اسبوکلا و دره موزین را تشکیل می‌‌دهند که ارتفاع آنها از غرب به شرق و متمایل به سمت رشته کوه البرز افزایش می‌‌یابد که این دره‌ها و ارتفاعات به به دره‌ها و ارتفاعات وسو منطقه لفور را در غرب شهرستان سوادکوه پدید آورده‌اند که دارای جنگلهای انبوه و بسیار زیبائی می‌‌باشد.

روستای لرزنه

لاشت در شهرستان سوادکوه استان در جنوب استان مازندران واقع است. آلاشت از نظر اقلیمی آب وهوایی معتدل و سرد دارد. مناطق زیبا و طبیعی زیبایی محصور بین کوه ها و تپه های سرسبز و رودخانه ها و چشمه ها در آلاشت وجود دارد که بویژه در تابستان پذیرای گردشگران زیادی از شهرها و کشورهای مختلف می باشد. روستای زیبای لرزنه یکی از روستاهای دیدنی آلاشت است که در ارتفاعات این منطقه ساخته شده است. این روستا به علت قرار گرفتن در منطقه‌ای سردسیر، تنها در چند ماه تابستان سال قبل سکونت بوده و بیشتر از آن به عنوان تفریحگاه تابستانی استفاده می‌شود. مسیر دسترسی به آن از طریق جاده جنگلی و از طریق شیرگاه و آلاشت می‌باشد. گاهی شما میتوانید گاو، گوسفند، اسب، و سگ اهالی محلی را در اطرافتان ببینید. لرزنه طبیعتی زیبا و هوایی بس مطبوع دارد و لرزنه در اکثر روزها مه آلود و خنک است. گردشگران و ورزشکاران زیادی از شهرهای مختلف به همراه دوستان برای برگزاری اردوی تفریحی و ورزشی و داشتن اوقاتی شاد و یا با خانواده به این منطقه خوش آب و هوا می آیند.

روستای اساس

روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان سوادکوه در استان مازندران ایران. . . . به سواد كوه كه وارد شدی از تهران یا قائمشهر ، به شهر پل سفید میرسی از اولین شخص كه بپرسی روستای اساس كجاست ؟ روبه شهر می ایستد و با انگشت اشاره سمتِ چپِ ارتفاع پشت شهر را نشانت می دهد ، و می گوید : اون دكل را كه میبینی ؟ پشت آن روستای اساس است . و وقتی پرسیدی تا آنجا چقدر راه است ؟ می گوید : فكر می كنم ۶ یا ۷ كیلومتر . از ابتدای ورود به جاده اساس وارد شیبی نسبتا تندی می شوی كه پس از طی مارپیچ هایی تپه ای وارد مسیر جنگلی می شوی كه درختان آن دست در دست هم داده اند و اینچنین تونلِ زیبای طبیعت را برای گرامیداشت حضورت خلق كرده اند .وقتی به بالاترین نقطه مسیر رسیدی به آنجا میگویند ٫٫سی٬٬ و یا ٫٫گت سی ٬٬ پس از آن بسمت پایین میروی و ناگهان خود را در وسط محل میبینی و نگاهت به سمت چپ کشیده می شود و تو را بسمت خودش جذب می کند ، بله سر چشمه آبی گوارا كه اهالی به آن می گویند ٫٫ چشمه سر ٬٬ علیرغم آنكه دلت می خواهد پای آن بنشینی نا خواسته از آن می گذری و ۱۰ متری نرفته خود را در ٫٫ تكه پیش ٬٬ میابی ، منظور همان حسینیه محل كه در مقابل تو واقع شده است . حتم دارم قبل از ادامه مسیر ٫٫ چشمه سر ٬٬ یادت نمی رود . روستای اساس دارای اماکنی است که با باورهای دینی ما گره خورده است و از این رو مورد توجه مردم منطقه و استان و حتی کشور است . در ذیل به این اماكن می پردازیم . ۱ – تکیه (حسینیه ) اساس : که معجزات و شفا مریض هایی در آن اتفاق افتاده است . ۲ – ولوروار سید : که به ٫٫ سید سر ٫٫ هم معروف است که بر اساس روایت ها سیدی به نام سید تاج الدین در آن تدفین می باشد . ولوروار سید در ۱۰ كیلومتری روستا و دقیقا در كنار رودخانه تلار واقع شده است . در این محل یك ساختمان با ۳واحد اتاق قراردارد كه یكی به متراژ ۱۸ مترمربع قابل استفاده برای اسكان می باشد ، ضمنا امكانات خواب و وسایل تهیه غذا نیز در محل موجود می باشد .از این امكانات علاوه بر زائران طبیعت گردان هم استفاده می كنند . ۳ – خوزین سید : خوزین سید در ۳ كیلومتری روستا واقع شده است . در این محل یك ساختمان با ۳واحد اتاق قراردارد كه یكی به متراژ ۱۵مترمربع قابل استفاده برای اسكان می باشد ، ضمنا امكانات خواب و وسایل تهیه غذا نیز در محل موجود می باشد .از این امكانات علاوه بر زائران طبیعت گردان هم استفاده می كنند . ۴ – امامزاده سر : که همان قبرستان روستا است و به دلایل مختلف مورد توجه و در روزهای عاشورا محل تجمع دسته عزاداران عاشورا می باشد . میوه های روستای اساس: تمش (تمشک)- سرما(توت فرنگی وحشی)- هلی (آلوچه)- هلی کک- تلکا- سیو ولیک وسرخ ولیک(زالزالک)- کنس(ازگیل)- خرمندی (خرمالو وحشی)- یارمستی یا بمسه (سیب ترشی)-پیشمالی(پشمالو)- شیرین سه وتله سه (سیب جنگلی)- انجیر- اغوز (گردو)- ستی- شلیل- آلوطلایی- سیوتوت و اسپه توت (توت درختی)- شال به – ناکِنس نا ولیک . سبزیهای جنگلی: الرزی -اناریژه- اویه(زولنگ)- سوزی- توبا- گزنه- اوتره . دارو های گیاهی: بنفشه- گلزبون (گل گاو زبان)- چپ چپا- بارتنگ (بارهنگ)- کولک( گل پر)- کوککنار تیم ( تخم خشخاش)- موره- موز گلی( شاه بلوط)- اوجی (پونه) – پیته نک – نعناع – خلبه (شمبلیله) – شمبلیک( … ) . جاذبه های طبیعی : مناطق جنگلی اساس به تناسب شرایط نام گذاری شده اند که بشرح ذیل می باشد : می جندوا / تنوره ( سرچشمه آب دره ولو) / غار تتا / رود خانه تلار / قله جنگلی نفته / جنگل مسیر جاده پلسفید – منطقه بچو – / گت سی / نام مناطق جنگلی : سی تك / ركاب سر / عاروس ماه / خورد سی / كارم / آهه ahe / كاشم كتی / افتوكش / سگری / دراكلا / الش / وازند كتی / الش دره / ولو روار / لت / خوزین / درجوك / تتا teta / كهن تلارسری / ولو / كنس كتی / گوك بمرد / می جندوا / لپر / نفته / چار دره / لی بن / سگ باكوشتك/ آرتک artek / شیلاک shilak / تاشه بشکست tashbeshkest / لولاک lolaket / استرزی estarzi / شور سر / زرد وسته

روستای سیمت

سیمت، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان سوادکوه در استان مازندران ایران. این روستا در مسیر راه آهن سراسری (تهران-گرگان) قرار دارد و دارای ایستگاه راه آهن با نام ایستگاه سوادکوه یا دوآب می باشد. از بناهای دیدنی این روستا می توان به پل قوسی شکل راه آهن با نام پل کلانتری دوآب نام برد که در چند متری ایستگاه راه آن واقع است و قدمتی حدود 75 سال دارد. همچنین این روستا دارای پادگانی در بر جاده اصلی آسفالته تهران- فیروزکوه- قائم شهر می باشد که بنام پادگان دوآب معروف است که در حوالی سال 1335 هجری شمسی احداث گردیده است. روستا بر روی دامنه شرقی کوه ارفع کوه واقع شده که از سه طرف توسط کوههای اطراف محاصره شده که از روبرو و از دامنه کوه سرخل روستا و کوه هاس سه طرف آن مانند صندلی ای منظره ای بس بی نظیر و بدیع خلق نموده که در منتهی‌الیه فوقانی آن قله بلند ارفع کوه خودنمایی می کند. روستای سیمت سابقه طولانی ای ندارد و حداکثر 100 سال از عمر آن می گذرد. اهالی روستای سیمت در واقع ساکنان روستای کردآسیاب واقع در جاده خطیرکوه و در فاصله 10 کیلومتری روستای سیمت هستند که پس از دهها سال اقامت در کردآسیاب به محل فعلی روستای سیمت که دارای آب و هوا و زمین های مرغوبتری است کوچ نموده اند. ساکنان اولیه کرداسیاب نیز از اهالی کردهای کامیاران کردستان ایران می باشند که در زمان قاجار مجبور به ترک محل سکونت و کوچ به شمال ایران شدند. هسته اولیه این افراد شامل چهار برادر به نام سلیم، ابراهیم، رحیم و زامون می باشند که اهالی فعلی این روستا از فرزندان این برادران بوده که هر کدام برای خود طایفه ای محسوب می شوند.

آدرس بر روی نقشه

نظرات

نظر بدهید